Bu alem ki bir ateş yaşamak mârifettir
Renklerin dünyasında ak kadar karada var
Kişinin ayinesi namus, şeref, iffettir
İnanıp zikredene, zevk de var yarada var.

İçinde sevgi olan, yağmur olup sepeler.
Haramı ve hileyi, yüreğiyle tepeler.
Kurala uymayanlar, kem küm eder pepeler.
Doğruyu fikredene, sel de var borada var.

Teslim-i varsa canın, kıyma mazlum canına.
İki günlük ömürde, söz söyletme şanına.
Şu dünya nimetini, alamazsın yanına.
Gözü bakıp görene, şan da var parada var.

Küfredip, tükürürsen, belalar dolup taşar.
Kin, öfkeyle, yayaşan, nasıl olur ki beşer?
Zorbalık çare değil, sadece gönül boşar.
Kendini çek edene, önce de sonrada var.

Seyyah olup cihanı, gezersek daldan dala.
Bazen tabana kuvvet, bazen binip de sala.
Göz arkada değilse, sonsuzluğa beş kala.
Haline şükredene, cennette sırada var.

Kim ki kendin bilirse, yanlışlara şaşıp da.
Rüzârlara sarılıp, karlı dağlar aşıp da.
Yüreği merhametle, enginlenip coşup da.
İnanıp zikredene, zevk de var yarada var.

Mehmet Fikret ÜNALAN

06 Nisan 2015-Saat 22.00
Güzelçamlı/Kuşadası