Eğer buysa edep, feraset buysa;
Yetişin, söndürün yandı insanlık!
Boşuna aranır bulunmaz oysa
Bugünde kalmadı, dündü insanlık.

Bir yanda zulüm var bir yanda düğün,
Kan kusuyor zorba günde beş öğün.
Korkarım sürecek mahşere değin
Neron’un tahtına kondu insanlık.

Mazlumlara zulmü hak görür başta,
Servetine servet katar savaşta.
Değerler göz ardı, madde revaçta.
Şer yolu marifet sandı insanlık.

Açgözlü bir güruh; paracı, pulcu,
Haraçla beslenir namı, "çapulcu."
Her gelen hancıdır giden de yolcu
Sanırsın "ölümü yendi insanlık."

Kiminde kral var kiminde sulta,
Kiminin elinde kılıçla, balta.
Kiminin de işi gırgır şamata
Cambazlar sirkine döndü insanlık.

Akıl başta durur, rağbet algıya,
Ne duysa onunla varır yargıya.
Durmadan düşüyor bir yanılgıya
Çukurun dibine indi insanlık.

Haberi yok ki o büyük plandan?
Barış ve özgürlük çıkmaz yalandan,
Korkuyor vicdanı kara olandan
Tutuldu, büzüldü, sindi insanlık.

İyiler derinden, sessiz ve sakin,
Onlarda bulunmaz nefret ile kin
Umutsuz olmamak gerekir, lakin
Kötü bir imtihan sundu insanlık.

26.03.2022/Konya