İnsan hiç dokunamadığı bir teni özler mi?
ben özledim..

Bir kaç adım vardı aramızda,
elimi uzatsam tutacaktım sanki.
dokunacaktım, görmeden özlediğim tenine..
’seviyorum’ desem, hayat eşsiz mutluluklara sürükleyecekti bizi.
’seviyorum’ desem, dilinden ’bende seni’ cümlesini ödünç alacaktım.

bir kaç adım vardı aramızda,
belkide bir kaç ten, bir kaç kalp ve bir kaç aşk..
belkide bir kaç aşk ötendeyim senin.
bir ayrılığın ardında bekliyorum,
belki bir kaç aşktan sonra kavuşacak kaderlerimiz..

insan arasında kilometrelerce mesafe olan birini yanında hisseder mi?
ben hissettim..
seninle kalktım bugün, gazete okuduk birlikte.
ben kahve içtim sen çay.
dört şeker attın.

insan hayatına dair hiç bir şey bilmediği birini severse onu hayallerinde yaşar.
ben seni hayalimde yaşadım,
hayallerimde seviyordun beni,
geceleri üstümü örtüyordun;
sonra yanağımı öpüp ’iyi uykular’ diyordun.
rüyama misafir olduğun her uyku, mutluluğum oluyordu.
ve ben seni rüyalarımda da seviyordum..