Akşamı gömdük karanlığa
İpek saçlarını bağlandı gönül tarumar
Kaç vakit var ki simsiyah gece
Ay buluta saklandı yıldızlara inat



Sen seni anlamadığında
Ben seni dökerim içime
Yıllanmış her yerde dertler
Sığmaz yağmur bulutları göğe





Bütün acılar konuşabilir
Uçabilir de kuş gibi çırpınır yürek
Her günün akşamında unutulur
Bir yer var biliyorum ki sızılar
Dinip bir akşamüstü geldikleri gibi gidecek


Seni çağırıyorum Ay ışığı
Aykırı düşüncem sen gelmeyecek
Olsan bile yetmiyor artık yaşamak
Sensiz kederli her düşünce
Sildim bütün dargınlıklar
Çağırsa da dargınlıkları çık gel bir akşamüstü bitsin Suskunluklar


Yinede çoktan unutuldu yaşananlar
Karma karışık kırık dökük anılar
Bir cümle yaz baharında gelsin yaz
Rengini çiçeklerden alsın bütün şarkılar
Ayrılıklar çaresiz kalsın yansın ay ışığında


Ezbere okur gibi yazdık yaşadık hayatı
Her çatlak su kaçırır yürekten siler yarınsız yarını
Anladım ki geceleri aydınlatmaz gökkuşağı
Gönülde her dem dolunay şafak söktüğünde görünür yol ayrımı


Mevsimsiz açan çiçekler beklemekte baharı
Aşk yeniden canlanıyor toprakta
Ağaçlar çiçeklendi düğün zamanı
Açıyor kırlarda papatyalar laleler
Ve her baharı baştan yazan kalem
Ve her baharı baştan yazan aşk


Hangi gönülde demir atar bilinmez
Her gönülde unutulmaz bir yaz bırakır
Bir tatlı ay ışığı ve yıldızlar döker sırlarını
Aşka dair ne varsa herşey yalan da olsa

Kapatır kördür aşkın gözü görmez
Bir yürek bakışı kalır geride unutulmaz..

Nurten Ak Aygen
30.03.2015