Hisarında oturup, yudumlarken çayımı,
Tarihin sayfaları yaprak yaprak düşüyor.
Dervişler dergâhında arıyorum payımı,
Hacı Bayram bağrıma sessiz sabır döşüyor.

Gümüşdere derinden çağlayarak ses verir,
Hafif esen rüzgârla tozlar gözüme yürür,
Kalenin burçlarını sanki şimşekler bürür,
Seğmenler ellerinde bayrağımı taşıyor?

O eski istasyonun hazindir hikâyesi,
Hasrete meydan okur, acıklı düdük sesi,
Yunus’tan izler taşır Başkentimin nefesi,
Tapduk Emre yurdundan sevgi olup coşuyor.

Yüreğimde yangını söndür diye çağlarım,
Ne sitemkâr davranır, ne de güne ağlarım,
Elbette yeşerecek viran olan bağlarım,
Ümitlerim ufuktan gökyüzünü aşıyor.

Sarıldıkça köklerim yeniden yeşeriyor,
Gençlerimi gördükçe gözlerim yaşarıyor,
Allah’a hamd ederim, olmazı başarıyor,
Açtığın kapılardan zaferlere koşuyor.

Rahat yatsın şehitler, gaziler ve Kemal’ler
Her sabah diriliyor gönlümüzde emeller,
Hakka çevir yüzünü hayra dönsün ameller,
Sırrımız duadadır, kör bakanlar şaşıyor.

Yavrularım gül açtı beşiğinde büyüttüm,
Ayazlı gecelerde kollarında uyuttum,
Taşlarına oturup yüreğimi soğuttum.
Duygularım an be an üzerinde yaşıyor.