Toprak kaplara koyduğun şu emanet ruhları
Yere atarsın da kırılmaz mı...
Sen çağırırsında cevap vermez mi...

Eyup’ da böyle dememiş miydi...

Ey ışıksız gece, aydınlanmaz mısın
Binlerce ateş böceği doldursalar dolunayın içine....

Bilirim bazan tini kaçmış bir ilmek yaşamak
Sökülür üstümüzde...

Uykusuz bir gecenin yastığına kan dökerken gözlerim
Ne çiçekler uzanır toprağın yüzünden içine....

Kifayetsiz gülüşler gelir aklıma
Sanki portakal çiçeğinin yapraklarından dökülmüş gibi...

Ey tanrım... bu defaki gereksiz deyil öncekiler gibi
Lutfen iyi dinle dua/mı...

Bilirim yer, zaten senin göklerin de olduğu gibi
Bitirsen diyorum artık şu kavgaların sürüp giden tarafını....

Deyerli miraslarındandır çocuklar
emanet edilmez öyle herkese...korkum gün gibi ortadayken
Gecede dolunaya, ateş böcekleri doldursalar ne ...

Duyar gibiyim "söz gümüş ise sukut altındır"
der gibi oldugunu...

Ve sustum, sustum içim yanar ken ben gene sustum...

Çoğu zaman, bir duvarın görünmeyen tarafına hikayeler
Yaza bilmektir anlayış...
Hikmetinden de hiç şüphem olmadı ki...

Kuşlar gök yüzünü öyle bir terk etsinki aklımda gelmez özgürlük
Böyle hep bir ihtimal var ken olası...

Ey ölmüş insanlik igrilmeden senin kökünden kim doğru uzayabilirki
Aklın doğurduğu şu zorbalık varken

Bir ah çeksem.. gök yüzünde bütün kuşları kavuracakya öfkem

Neyse...

ELIF EDENHAUSER
23/3/2015