..... hani üstad demiş muhasebesinde



Ben artik ne şairim, ne fıkra muharriri
Sadece beyni zonklayanlardan biri
Bakmayın tozduğuma meşhur Babıalide
Bulmuşum rahatımı ben bir tesellide.


...ve üstad misali öz aklımdan kusuyorum
yazılmışlığım kadar yazılmamış benliğimi

oysa ne fizikçiyim ne bir matematikçi
ne filozofcuyum ne de bir Edebiyat çıkışlı


yazarım ! sadece yazarım
yılların verdiği birikmiş
birikimlenmiş bilgi birikimleriyle
içimden gelen coşmalarım la ve ..
ahde vefaya verilmiş söz misali
yazmalarımla yazarım


Edebiyatcı olmamıza da gerek yok
yazmak yazmalarda bitmek bir ayrıcalıktır

şiir ise ;
içten gelen duygusallığın
sevgi dilinde birleşmesidir bitmesidir

yazılım konusunda
edebi anlamda sözcüklerin
bir asker edasında söz dinlemesi
kelimelerin disipline girmesidir

yoksa her kalbimizden geçenleri
aklımızla yoğurup dilimizden çıkartıp
kağıda dökmek değildir şiir


ki ; her insanın içinde mutlaka bir şairlik vardır
ama şair ruhlu duygusallığı yoktur


hani çok duymuşuzdur
bende bir zamanlar şiirler yazar
günlükler tutardım diye
as olan bunların devamlılığıdır


şair yazar !
her dilden nazdan hazdan
doğadan yardan yazdan
kelebek kanatlı rüyalardan
çocuksu düşlerden kışdan


dahası hiçliğin hiçliğinden
kaybolmuşuğun bulmuşluğu
uçurumların aydınlığından

bunu da yaparken kaleminden
illaki insanlığa ve dünyaya bilgi sunmalı
mürekkebinden akan her damlasını sevgi bilmeli

ve .. bazen de öyle tutulur öyle tutulur ki kelimelerimiz
her bir ruhun maskelerinden fırçasını konuşturur
keşkelerimizi toplar keşke keşke diyerek
iki fırça darbesiyle sil baştan yazmak isteriz


öyle ya !
her şair biraz delicek dillidir
her şair biraz tasavvuf ruhu taşır
her şair biraz çoklu çocuktur
her şairin mürekkeb-i damlası biraz aşka batık dır
ve... her şiir biraz şairin yürek göz yaşısı dır

üstad misali ...

Fikrin ne fahişesi oldum, ne zamparası
Bir vicdanın, bilemem, kaçtır hava parası?
Evet, kafam çatlıyor, güya ulvi hastalık;
Bendedir, duymadığı dertlerle kalabalık.


...ve son söz şiir diliyle
yüreğim yüreğinize hiç akmaz mı !

ruhumu dinliyorum
ruhum ruhuma tutulmuş
ruhum ruhuma ıslanmış da belenmiş
ruhum ruhumu öpmeyi unutmuş kendi makamına


şiirdi sevdamız
sevda ile kanarken ayaklarımız
geçitlerinden geçtiğimiz dikenli yollarımız
Vatandı ,Bayraktı ,topraktı,anaydı yardı
belki de biz bize olduğumuz yarınlarımızdı

... şiirce sevgiyle kalın
Gülay GÖKTÜRK