Kader çıkardı,
Seni karşıma.
Bakmadı,
Saçımın aklarına,
Ne de yaşıma.
Aklar düşmüşken şakaklarıma,
Seni sevsem acep,
Ayıp mı olur ?

Sen henüz,
Baharındasın ömrünün.
Tomurcuğusun dalında,
Kırmızı gülün.
Benimse ömrümde,
Sonbahar günüm.
Seni sevsem acep,
Ayıp mı olur ?

Dikkatle basıyorum,
Kara toprağa,
Gücüm zor varıyor,
Dala,yaprağa.
Hükmedemiyorum,
Akla,mantığa.
Seni sevsem acep,
Ayıp mı olur ?

Geçmişe bakıyorum,
Buruk,hüzünle.
Etkiledin beni,
Yeşil gözünle.
Uyandı duygular,
Bir tek sözünle.
Seni sevsem acep,
Ayıp mı olur ?

Eskimiş duygular,
Öne çıktılar.
Sevgiler yıprandı,
Benden bıktılar.
Aşk’tan yana,
Canı sıktılar.
Seni sevsem acep,
Ayıp mı olur ?

Yürek bende,
Pır pır ediyor.
Akıl’la duygular,
Hırgür ediyor.
Zaman hışımla,
Akıp gidiyor.
Seni sevsem acep,
Ayıp mı olur ?

Tuğal KÖSEMEN