Seyri âlemin ayrı güzel,
Ayrı güzel yitip gitmeden yitik düşler,
Sarnıcı âlemin ise en derinden.
Derinler ayrı güzel
Kaybolmamak adına nice âlem
Uzağında kirin pasın
Yön bilmeli kıbleyi çoktan.

Sessiz pusula hibeli iken yüreğe
Sarkık ve savruk nice insan
Keşke bilse kadir kıymet
Çoktan yitip gitmiş nice vicdan.
Aşk ayrı güzel merhamet ayrı
Sünepe yargılar akıl dışı
Sevda güzel ve sükûnet
Hicranı meyletmiş derine çoktan.

İç içe geçmiş nice sanrı
Onca kırık hayal
Deme de sakın ne var arda kalan.
Mücadele bir yandan
El yordamıyla bulmaksa yolunu
Döner dururken devran.

Geçme ne yardan ne serden
Işıl ışıl parlar gözler
Olsa da bağrı yanık çoğu insan.

Adı olsa da Leyla
Kavuşamadı o bile deli dolu sevdasına
Ne dün ne şu an
Bin bir tezahürü ile yıkmaz mı yalan
Ne bugün ne yarın
Yetmedi mi soluksuz kaldığın.

Görmese de göz gözü
Hele ki o gönül bahçesi sonsuza meyilli
Pür-neşe serilmiş iken âlem
Ayağının dibine.
Özlemdir başa bela.
Vuslatın habercisi gök kubbe
Var mıdır sevgiye eşlik eden tek lehçe.

Zaman zaman devşirme mutluluklar
Paye veren kim ise köprüler kuran,
Sessiz tek mesken son mekân
Ne gurur ne kibirdir reva görülen
İnsan ve sevgi en yalın tezahürü
Adına âlem denen şu döngünün.