Tebessüme muhtacım bütün kasfetim mahsun eserimde
Saadeti yokluğa hapsettim kelimelerin esirinde
Yazamıyorum sessizliğin bütün ceryanları göğsümde
Sayfalara mürekkep gerek bütün mürekkepler izinde

Zamanın hükmü gibi tükenir elbet bu kalemin ucu
Ateşime düştü su görünmeyen hakikatte belli sonucu
Hangi notanın arkasına gizlenmişsin ritimsiz yolcu
Kalbe inerdin her yangında şimdi her hastam taburcu

Bütün küfürlerimi tuttum ıslak duvarlarımın içinde
Yaktığınla kalsın bırak gövdem başım zaten seninle
Vurgun yedi gönlüm paramparça şimdi en derinlerde
Yıllara kızgın yollara kırgın nefesim tükenir elbet böyle

Sus yeter ettiğin küfürler yeter cihanıma girişler
Üfleme ruhuma ayazı özletir bana soğuk nefesler
Kelama nüfuz etsin durmasın başı boş sözler
Yıkın dağları örtün bütün toprağı üzülmesin yerler

Sarmasın gözlerin inadına bütün vücudumu bir kere
Aglatma gözyaşlarımı dökülürse kaybolurlar yere
Sen kimsin haddini bilmez boyun eğsene kadere
Aşkın o yorgun küçük şairiyim sitemim yok kedere

Sırlarım anılarımı yok etmesin dursun bu yakarış
İntizara kapıldı dilim boşunaymış bu yalvarış
Hak yolundaki ey haksız unutursam kendimi sana hep alkış
Yanlış anlama isyana borçlanmak için bu son kalkış

Yıllardır beklemiş çürümüş nefesim sakladıklarım yüzünden
Kelimelere ihanet etmeye arzulu dilim kurtulur yükünden
Yapabilir misin silebilir misin bu kasvetli ölümü yeryüzünden
Kırık kafeslere saklanmış öfkem çoktan çıktı özünden

Bunlar son şairin özgün şiirlerinden gorebildiklerim
Lutfa minnet duymasam yangına kapılır giderim
Şimdi bu keskin ızdıraba dair artık son sözlerim
Sana bu mahsun ruhumu tattırdığım için özür dilerim