1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1166
Okunma
Tesellin sende kalsın zira bana yetmez
Artık bu yarım adam kimseyle bir etmez
Kırılan eskisi gibi olmasın yoksa kırılır
Uzağında üşüyen aşk derdim ile sarılır
Keder doldurur kalem tükense de yazar
Kağıda eli değen defterden sayfa kazar
Akşamdan demlenir rüzgar esmeye sıcak
Güneşe inadından yine bulutları asacak
Yazdırmayı hatırlatan bir kadın iliştirilir
Kalp boş kalmasın diye yaralar yetiştirilir
Büyür yalnızlık vakit oturur izler, geçmez
Dilde yarım kalan geceleri kalem seçmez
Dağıldım benden bahsetmeye uzaktayım
Sana giden dolmuştan karşı duraktayım
Çalışmıyor trenler demiri yığılmış çoktan
Gemiler yanaşmazsa ufukta ölecek kaptan
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
