Cümlesi dostların sürerken sefa
Görünmez kabuktan özler yaralı
Bana yaren oldu sensizlik, cefa
Desem de Arz’daki tozlar yaralı


Gönül yorma beni her seher vakti
Hani söz vermiştin bozdun sen akdi
Yüreğim zamansız yar sana akti
Eldeki kalemden sözler yaralı

Bakarsın oğlu var boyunca kızı
Sevsen de gönlünce çekilmez nazı
Görünmez gözlerle içteki sızı
Sönmeyen ateşten közler yaralı

Bu hal senden değil boşa yorulma
Kendime sözlerim bana darılma
Samimi değilsen boyna sarılma
Sözdeki veremden gözler yaralı

Ahiret inancı aranmaz nerde
Bir sözün darbesi uykuya perde
Derdimiz tasamız aslında serde
Sanırlar koşmaktan dizler yaralı

Dünyalık telaşa dal insanoğlu
Rızık da hayvana yal insanoğlu
Güç yeterse burda kal insanoğlu
Göçerken Alem’den yüzler yaralı.

Ülkü Solugan KARA
18/03/2015
BURSA