Gönül susar,
Yürek Yanar,
Boğazına kelimeler tıkanır,
Konuştuğun konuşamadığın ne kadar cümle varsa,
Hepsi bir bir lügatından silinmişcesine,
Susarsın ELVEDA kelimesinin karşısında...
Gözlerin dolar,
Yaşlı gözlerle bakarsın anlamsızca,
Herşeyin bir anda bir kelimeyle nasıl anlamsızlaştığını anlamaya çalışırsın,
Lügatında ne kadar Sevdana dair ünlem işareti varsa hepsi bir bir yok olmaya başlar,
Ne noktan noktana benzer,
Ne virgülün virgüle,
Aklına saplanan onca soru işareti ile,
Yüreğinin tam orta yerindeki yangına damlatırsın gözyaşlarını,
Sönsün istersin sönsün,
Ama her yüreğine damlayan gözyaşı,
Kanayan yaraya basılmış tuz gibi yakar canını,,
Her aklına takılan soru işareti cevapsız kaldığında,
Nefes alamazsın,saniyeler sonra boğulup,
O an orada yıkılıp öleceğini zannedersin,
Konuşmak istersin,
Birşeyler söylemek,haykırmak,
Git veya kal diye,konuşamzsın,
O iki kelime çıkmaz,çıkamaz,
Suskunluk esareti altına alır seni,ve
Yalnızlığın soğuk kolları çoktan sarmıştır bedenini,
Yavaş yavaş çekilir kanın,
Üşümeye başlarsın,
0 daha saniyeler önce ellerini tutan ele,
Bir çırpı çabalarsın tutunmak için,
Ama boşluğa düşer ellerin,
Daha bir üşümeye başlarsın,
Ve o an anlarsın,
Seni sıcak tutan mevsimler değil,
O az önce senin ellerini,
Bir ELVEDA kelimesiyle bırakan sıcak ellerin olduğunu...AsiLKaN
Okan Akdemir