(Fotoğrafa şiirler)



Bir hatıra
Elli beş yıl öncesinden kalan
Nasıl da bakmışız
İlicekli Debrah’ın objektifine
Anam kırk beş belikli
Ameliyattan yeni çıkan babam
Ben; tombul, göbekli
Ağabeyim sonraki halinin aksine
İnce ve zayıf
Kız kardeşlerim, korkulu gözlerle meraklı
Kerpiç evimizin duvar dibinde
Şimdi bu fotoğraftakilerden üçü yok
Göçüp gittiler bu zaman tünelinde

Babam
Kaşlar hep çatık
Güldüğünü pek görmezdik
Gençliğinde
Mahallenin çocuklarını
"Hasan Çavuş geliyor!" diye korkuturdu anneleri
Saklanacak delik arardık
Ne zamanki yaşlandı
Sık sık ağlarken görünce
Anladık ki
Hiç de katı yürekli değilmiş
Bu adam
Sevgisini hep saklamış
İçinde

Yaptığı çörekler gibi yumuşacık
Toprak yüzlü anam
Memur eşiydi güya
Kooperatifte çalışırdı babam
Ama anamın da farkı yoktu
Köydeki
Diğer kadınlardan
Evin işleri bir yana
Ahırda mal, davar
Bir de tarlada çalışmak var
Tüm köy kadınları gibi
Adıyla bile seslenmezdi kocalar
"Gıeyz" derdi babam
Adı mı, adı Hürü’ydü
Fotoğrafta da en arkada durduğu gibi
Tüm ömrünce
Babamın
İki adım gerisinde yürüdü

Büyük ağabeyim yok
Bu fotoğrafta
Ben, sonradan ekledim
Yatılı okurdu o zaman
Pazarören’de
Boyu posu, yakışıklılığı
Hayranlık uyandırırdı her görende
Bu dizeleri yazıyorsam
Heyecanla, coşkuyla
O öğretti bana pek çok şeyi
Benim de öğretmenim oldu
Bir dönemde

Diğer ağabeyim
Fotoğrafın solunda
O zaman incecik zayıf
Üç yaş büyük olsa da benden
Ben daha iriydim
Bedenen
Onun da emekleri çok köyümüzün çocuklarında
Öğretmendi
Emekliliğinde
Torunlarıyla mutlu yaşarken
İki bin sekizde
Bir ekim gününde
İçimizde onulmaz acılarla
Bırakıp gitti bizi
Erkenden

Babam palto giymiş
Biz iki kardeş tişörtlü
Ankara’dan yeni gelmiş ameliyatlı
Üşüyor
Kız kardeşlerim daha çok küçük
Saçlar taranmamış
Fotoğraf makinesini yeni görmüşler
Giysiler bir tarafa kaymış
Gözler meraklı
Ben mi
İşte çocukluğum
Bu fotoğrafta
Şimdilerde ise
İçimde
Anlatmak istediğim
Ne duygular saklı
...................................................................................................
Numan Kurt