Bakin işte yer gri, gök gri
Benmi yim yalanci?
Gördüğüm bu sövduğum bu
Tüm çocukluk ardi ardina kilit
Masumiyet bir kuytuda kanli

Taşlar taşir göğuslerde artik
Kalbi olmayan vicdan sahiplerinin merhametine
Sözden yana,yaşamdan yana,sevdadan yana
Bir kaosun ortasında
Güvenmek aptalca bir meziyete büründü
Az soluklu bir uzun metraj

Dudaği kanli avutucu şarkılar söyler
Mendili sandikta tüm geçmişin
Hasta yatağinda ziyaretcisiz,duasiz
Gün aydin, gün karanlik ne fayda
Mapusta adalet yangini,
Mahkemelerde sözde yargi makami
Kilitler insan üstüne kurulu
Örf,adet masal tadinda çocuklar arasında

Bakin işte yakmışlar tüm renkleri
Sisten başka izi yok
Dizleri kirilmiş dizelerin, sözler mahkum dudağa
Kovulmaya sebep her doğru kelâm
Alışılmış yalanlar ilmiğinde dolanmaya
Yüzsüz buyurucular, doğurur kanli bireysel çikarlarini
ölen var, ağlayan var kime ne?
timsahlar daha vicdani ağlar
bu grinin engabesinde...

Şerif Erdem Süner