1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1451
Okunma
Bir kaç satırdan sonra kırdı kalemi.
Yaktı sigarayı ,açtı pencereyi mırıldandı kendince birseyler.
Saatine baktı, akrep yelkovan omuz omuza aynı handa.
Gün güneşin tebesümünde vakit epey var da
Çeketi sandalyeye asılı ,masada dün kalma gazzete
Elleri ile dağıtı saçlarını sigaradan bir nefes savurup
Aynı oda aynı eşyalar ve git gide büyüyen yanlızlığın girdabında
Çekip perdeyi uzandı dağınık yatağına
Ve daldı boş gözlere dikilmiş tavana
Ne düşünse onuda bilmiyor ya
Anne,baba,kardeş,arkadaş ya sevgili
Umarsız bir mürekepin damlası gibi beyaz gömlekte leke sadece
Kalabalıklar içinde yalın bir nefes gibi
Telefonu çaldı aldı çeketini çıkıp gitti
Zaman geçsin kâfi ...
Şerif Erdem Süner
5.0
100% (3)
Cevap Yaz