Gökkuşakları sarmış kalbimin yağmurlarını
Şehrin ışıklarıyla yağmur altında dolaşırım
Gecenin yıldız limanlarını gözlüyorum
Zaman şarkılar mırıldanır kalbimde

Denizin ıslıkları şehrin sokaklarını kuşatıyor
Ayın renkli gülüşleri rüyanın koynunda
Zamanın gözyaşları meyhanelere dağılmış
Gurbet kahvesinde çayın kokusuna dalmışım

Mavi manolyalar yorgun piyanoya dökülmüş
Sonbahar güneşleri hayal kırıklıklarında batıyor
Gökkuşağı sevinçlerim yağmurun kalbinde
Sonbahar meltemleriyle uçuşuyor

Hasretin vapurları götürüyor bergüzar gülüşlere
Rüyalar efkârın mor aydınlığında ağlaşıyor
Kaderin yorgunluğunda süzülen gözyaşlarım
Rüyalarımda şarkılar söylüyordun bana

Her özleyişte kalbimi kavuruyor feryatlarım
Nergis rıhtımında meltemli uykuya yaslanmışım
Kulaklarımda hüznün dinmeyen nağmeleri
Eliyor ümitleri kaderin sürgün günlerine

Meltemlerin meyhanesinde beklerdim seni
Gökkuşağı sevinçlerimle sana koşarken
Çocuksu aşkımız kuşatırdı hayallerimizi
Mehtap akardı söğütlerden meyhaneye

Sana duyduğum beyhude aşklar belki de
Sürgünlük fotoğraflarımda hala soluyor
Her kadehin ardından ümitle avunurum
Hep sürgün günlerimden gelecekmiş gibisin

Hatırladın mı sahilin meyhanelerini
Akşam güneşleriyle içerdim
Sen akılma gelince sessiz koylarda yürürken
Zaman şarkılar fısıldardı gülümseyerek bana

Lavanta bahçesinden denizi seyrediyorum
Sonbahar rüyasını kuşatan kederin kokusu
Sürgündeyken öğrendim hayal kırıklıklarını
Kalbimden düşmüyor gökkuşağı aşklarım