…SİMURG’UN DOĞUŞU…

Memleketimde gittikçe siliniyor ruhlar,yüzler
Bir uçurumda birikiyor çığlıklar
Damarlar patlıyor yoğun stresten
Dikiliyor başlar gökyüzüne
Ve nihayet kök salıyor mavi umutlar
Patır patır patlıyor tohumlar tırnaklarda
Prangalar çatır çatır kopuyor
Doğuyor güneş varoşların yürüyüşe geçen ayaklarından
Mayıslar çıkıyor kuytulardan
Günden geceye “sus”lar çözüyor dilini
“hiçliğin varlığa döndüğü an” dayanıyor kapıya
Kıpkırık gülüşler dönüştüyor tebessüme evvela
Hüzün alayları ateşe düşmüş kor gibi eriyor
Hey ! Sizler !
Ben,coğrafyası talan edilmiş memleket çocuğuyum
Tuz gölleriyle banyo yaparım
Hesap sor/a/mayan insan yığınlarınn adına
Hesap sormaya geldim
Bitik şehirlerin bitik kenar mahallelerinde otururum
Üstümden hiç kalkmaz fukaralık
Ölüm gelir dört mevsim
Uçarım göğe nefretle
Taş keser dudaklarım
Buz tutar kraterlerim
Gölgeme asılır mendiller
Ateşler yürür ruhuma
Dualarım terler
Ve içimdeki dehlizlerden yepyeni bir Simurg doğar
Başına geçirmek için sahte saltanatını sahte sultanın
Evet,artık korku kulesinde saklanan çığlıklarımın çıkma vakti
Yalnız sizin için değil artık bu gökyüzü !
Donan avazlarımız çıkıyor Güneş ile sabırdan
Gecenin canını yakan bukalemunlar yer arasınlar kendilerine
Her yerde suskunluk,
Her yerde sessizlik bitecek !
İçimizin feryadı duyulacak !
Gülecek kahra çalan yüzlerimiz !
Maviye dönüşecek yeniden umutlarımız
Maviye…
Çünkü simurg’un yeniden doğum ânı yakın


................Bafra...mart 2015.....