Koş çocuk!
Ayağına takılan taşlara aldırmadan.
Fırlasın ayakkabın,yırtılsın pargan.
İşçi olmayı bilmemişken henüz;
Koş,koşabildiğin kadar!
Gülümse çocuk!
Keder büyüklerin işi,
Hüsran alır vurur büyürken herkesi.
Henüz birine de aşık değilken,
ayağının tozuyla;
Gül,gülebildiğin kadar!