2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1348
Okunma
bu gece yalnızım,
su kenarında ki bir ateş böceyi kadar,
bu gece yalnızım cobanın kavalındaki ses
kalbinden fışkıran aşk kadar,
bu gece
bir sessiz cıglıgın kulaklarımı patlatabileceği kadar
yalnızım...
bugece burnumdan ateş çıkar
agzımdan nefes
bugece kalbim durur
beynimde gök gürlemesi gibi bir ses
bugece hayal meyal bir leyla ve ben
darağıncaki bir adamın gözyaşları kadar
yalnızım...
bu gece şimşek çakar
ve tüm itliğini sırtlar karanlık
bu gece aşıklar ölür
ve yüzüme bakar sevdalar bir anlık
bugece hasret biter
ama ben annesinin mezarına kavusan cocuk kadar
yalnızım...
ne istek biter kalbimde bugece
nede o kahrolası öfke,
ne bir ışık gelir yanımda dinlenmeye
nede bir anlık hayal olur bu evde,
ne sen gelirsin
nede ben
bugece
herseyi boşveripte
sevmişçesine
delirmişçesine,
yalnızlığımızı
silermişçesine...
Cevap Yaz