1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
974
Okunma
Bugün sensizliğimin ilk gecesi,
Ve bu şiir
Sensizliğime lanet edip
Çaktığım ilk kibritin,
Hiç düşünmeden
Ateşlere verdiğim benliğimin,
Toprağa gömdüğüm hayallerimin,
Kalemi tutarken titreyen ellerimin,
Aklımı götürsün diye
Kendimi teslim ettiğim sellerimin,
Ve belki beni kendime getirir diye
İçimde başlattığım depremlerin ilk belirtisi...
Ve belkide hayatımda umarsızca
Kullandığım kelimelerin ilk hecesi...
Ama unutma
Ne su an oldugu gibi gözlerimin önüne inen
Ve kapkara bulutlar gibi beni ören
Umutsuzluk sisi,
Nede ölümün ensemde duran
Ve içimi tir tir titreten soğuk nefesi
Geçiremeyecek sana karşı olan
Ve her yangınımı söndürmek için su bulan
Bu aşkı, bu hevesi....
5.0
100% (1)
Cevap Yaz