Gözlerime baka baka kırdın kolumu, hazırladın sonumu,
Bilmiyorum, ne zararımı gördün de bana bunları yaptın?
Çok istedin gitmeyi, bak açtım ardına kadar yolunu,
Yanlış şuydu Bir Tanem, ben sana, sen tutup paraya taptın…

Çok fazla geldi sana, benim deliler gibi seni sevmem,
Bedeli ölüm olsa da, asla pişman oldum demeyeceğim.
Bu dert beni iyi etmez, belki süründürür ama ölmem,
Unutma bir daha, hiç bir kadını, böyle sevmeyeceğim…

Yaptıkların yanına kar kalsın, sana bahşiş verdim günahlarımı,
Senin canına minnet, sen ne Allah’tan, ne günahtan korkarsın.
Güneşimi çamurla sıvadın, geceye çevirdin en güzel sabahlarımı,
Çünkü senin vicdanın yok, hiçbir şeyden ve hiç kimseden utanmazsın…

Bu günler senin iyi günlerin, doya doya yaşa, tadını çıkar,
Kimi ne kadar seversen sev, asla değişmez, asla uslanmazsın.
Sen benim dünyamı nasıl yıktıysan, bir gün biri de senin dünyanı yıkar,
Bu kadar vebalin altından, bin kere tövbe etmiş olsan da, yine kalkamazsın…

Sen değil misin, bir hiç uğruna dünya mı yıkan?
Sen değil misin, beş kuruşluk insanlara sevgini satan?
Sen değil misin, seviyorum gitme dedikçe bırakıp kaçan?
Söylesene kömür gözlüm, sen değil misin?