Davardan kırpılan elde eğrilir
Istarda dokunur ilmek atılır
Emekler verilir sona gelinir
Yörük çadırında çulu özledim

Babamdır atamdır durur köyünde
Çalışmadan yemek yoktur ömründe
Herkes için şefkat çoktur gönlünde
Her an öpülesi eli özledim

Anam el üstünde ulvi anlamda
Eve düzen verir usta makamda
Zor anda dağ gibi durur arkamda
Her gün dua eden dili özledim

Köyüm çam kokulu havası temiz
Yukardan bakınca uyur Akdeniz
En güzel mavilik budur şüphesiz
Tepelerden esen yeli özledim

Alem kışken badem çiçek açar
Portakal çiçeği cana can katar
Nergiz kokusuyla caka satar
Çevliklerde açan gülü özledim

Bahar gelir bayram eder arılar
Çiçek çiçek gezer şifa toplarlar
Petek petek dolar kütük kovanlar
Tezekle açılan balı özledim

Işıl ışıl parlar Nisan yağmuru
Türkmence yoğrulur insan hamuru
Bereket doğurur tozu çamuru
Akçataştan akan seli özledim

Zeytinada benim köyümün adı
Meyveler yetişir efsunlu tadı
Gurbetten bakınca acıtır yadı
Köye giden tozlu yolu özledim

Turan UYSAL
01.03.2015 Miesbach