Geceler çağırıyor seni uluorta
Sen görünmüyorsun ortalıkta
Ne doymaz bir iştiha var karanlıkta
Gündüze sözüm yok geçiyor öyle böyle
Bir yığın telaş yaşam diliyle
Öğle ikindi derken oluyor akşam
Açılıyor kendiliğinden kara sayfam
Çanhıraş gizli çığlıkları gecenin
Sadece benim kulaklarıma aşina
Ve tınısı ürpertinin
Raksediyor uykusuzluğumda

Geceler çağırıyor seni mütemadiyen
Sen olmalıydın yalnızlığıa panzehir
Nazarlarım gökyüzünü tarıyor derinden
Göğe bakan penceremden
Bir yıldızı daha yutuyor kara delik
Seyyareler tutsada yasını
Ağlamak eski dünyanın alışkanlığı
Ve cehennem aklıyor karanlığı
Üstüme örtülüyor siyah bir tül
Dolaşıp durur zihnimde
Bulanık su ejderhaları

Geceler çağırıyor seni ağlamaklı
Sitemler sıralanıyor dokunaklı
Perdesiz pencerem aralıklı
Gözlerim arıyor bir ışık sızıntısı
Dudaklarım hayalinden öksüzlüğü içiyor
İblis tomurcuklanan umutları biçiyor
Ruhum tadıyor his yoksunluğunu
Ellerim avuçluyor yokluğunu
Yakaza aleminde yüzüyorum
Bedenim Hakkın emaneti
Gönlüm sahibine tutuklu



Turan UYSAL
28 Şubat 2015 Miesbach