0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
979
Okunma

Bir bahar akşamıydı
Penceremin dibinde oturmuş
Baykuşların naralarını dinliyorum
Dinlerken seni düşünüyorum
Gözlerim yaşla dolardı
Dudaklarım titrek titrek ismini söylerdi
Yıldızlar bana küsmüş bu gece
Yalnızlığın almıştı benden, seni hatırlatanları
Güneş doğdu vapur sesiyle uyandım
Sahile koştum
Martılar çığlık çığlığa seni haykırıyordu
Sanki gitme diyor muşçasına
Bugün bir arkadaş buldum kendime
İsmi senden kalan yalnızlık
Dertleşir, ağlaşırız saatlerce
Baharlar olmasın istiyorum
Kavuşayım derken yalnızlığınla boğuşuyorum
Şimdi martı seslerinin tiz çığlığındasın
Seni düşünüyorum, gidişine ağlıyorum