Dağların arkasından, bu günde doğdu güneş,
Bombalarla uyandı, savaşın çocukları.
Anne baba ölmüştü, yarı baygındı kardeş,
Acılara dayandı, savaşın çocukları.


Evlerinde oynarken, neşe döndü hüzüne,
Tanklarla tüfeklerle, set çektiler düzüne,
Dayanamaz yüreği, kan sıçradı yüzüne,
Alkanlara boyandı, savaşın çocukları.

Uçakların altında, toprak acı çekerken,
Vicdan yoktu zalimde, nefretini ekerken,
Merhamet nere gitti, evlerini yıkarken,
Kurşunlara ayandı, savaşın çocukları.

Sırasıyla vuruldu, sönüyordu ocaklar,
Parçalandı bedenler, canla doldu kucaklar,
Birçoğunun kolu yok, hani nerde bacaklar,
Akıllara ziyandı, savaşın çocukları.

Birleşmeyen milletler, nerde insan hakları,
Bütün dünya görüyor, yapılan ilhakları,
Yıkıldı viran oldu, güzelim sokakları,
Yazgısına dayandı, savaşın çocukları.

Virane sokaklarda, korku ile gezerken,
Nasıl gülsün yüzleri, gözden elem sızarken,
Kan damlıyor kalemden, size şiir yazarken,
Dünya sandı uyandı, savaşın çocukları.

13.01.2015 / Kadir KÜÇÜKKARATAŞ