Isız adaya düşsem uç şey istemez dim
Dünyaya bedel tek kişiyi dilerdim
O vakit o ısız ada cennetim o kişide benim hurim olurdu
Ben oturup o çalişmazdi
Onu oturtup ben çalisirdim
yeni baştan ateşi bulurdum,ışığı bulurdum onun için
ellerimle topraği eşeler sebze meyve ekerdim
hayvan besler süt sağardim ona

Adanın bir ucundan diğer ucuna ayri kalsak
aramizda dünyalar varmişcasina koşardim ona
O Havva olurdu ben Adem
Yeni bir dünya kurardik iki kişilik kocaman birliktelikte
Başını göğsume koyduğunda gökyüzüne bakip mutlu olurdum eminim.
herkes bir mutluluğun peşinde koşmuyormu sanki
Tüm çaba tüm gaye bu değilmi ki..?

Besmeleyle başlayip ismini söylerdim ve hamd edip susardim
Balik tutardim ona yaz Kiş demeden soğuk sicak bilmeden
üşudümü sıkıca sarardim onu
Ev yapardim soba kurardim
korur kollardim onu
ben ölmeden ölsün istemedim
benden uzun yasasin diye dua ederdim..

dedim ya ..
Isız adaya düşsem uç şey istemezdim
bir sevdiğim kadin olsun yanimda
O ısız ada cennetim olurdu bu fani dünyada.
O kadin hurim olurdu armaganim olurdu.

Şerif Erdem Süner