Hüzün demli saatler gamzen çaya renk senin.
Gülüşünün içinde kaç Leyla’nın düşü var.
Güle emsal daima gül ıtırlı desenin.
Berrak çay makamında nazının gülüşü var.
Senden dem dem iz taşır İstanbul ve Üsküdar.


Suzinak seni söyler çay katresinde her dem.
Üflediğin ney misal incelir düşlerimiz.
Çay senin edan ile bulur her mevsim kadem.
Silinir yokluğunda sessiz gülüşlerimiz.
Mevzu bahis sen isen emsalsiz çaydaki dem.


Gül adınla aşina iç içe gülüşünle.
Çay kokan zamanların efsanevî ecesi.
Çaya mihman olursun çaydan berrak düşünle.
Buluşur gülüşünde çayla aşkın hecesi.
Çaya anlam katarsın çay vaktinde hüzünle.


Aşk desenli bir kilim her ilmeği gülüşün.
Elifin inceliği parmaklarında desen.
Çayla tabir edilir billur misali düşün.
Her dem aşinasınız demlik güzeliyle sen.
Üsküdar’da çay içip bu demde beni düşün.


Hüznüme aşina ol acı çayın tadında.
İnce belli bardağa anlam katsın ellerin.
Benim aklım daima gül mahreçli adında.
Şahı her mevsim sensin efsane güzellerin.
Gönül ayrı haz bulur senin çayla yadında.


Üsküdar ve İstanbul çaya her dem mihmandar.
Çaynağme dükkanın naz kokulu iklimi.
Bu kadar naz etme/sen çay ecesi zaman dar.
Senin için dokunmuş çay tüten aşk kilimi.
Seni mihman etmekten haz alır hep Üsküdar.
24.02.2015 İbrahim Kilik