Tanrım nerden çıktı bu uğursuz eşkiyâlar?
Oturmuş ağıt düzer sanki Müslümanımız..

Ölüm bulutlarının hüzün kokan nefesi
Ve buğulanmış erik gözlü âsumanımız

Fırat’ın ateşinde serinlemiş su sesi
Ayazında gecenin göğü yakan duamız

Anadolu bakışlı şırıltıyla uyurken
Taşınsın mı istedi şah-ı Süleyman’ımız?

Nedendir be, ey sultanım ah neden?
Nasıl, böyle; bayrak iner zirveden?!
.........Bu iklim, oyundur; ne sandın ki sen?

Altaylar’dan Tuna’ya bizdik mührünü vuran
Sindik mi, silindik mi; yetmez mi fermanımız?

En çağdaş aynaların yalan söylerken dili
Ekranlardan yansısın dizdeki dermanımız

Ağdalaşsın Şubatlar, ağzımda acı türkü
Bencillik kavgasıyla dönüyor kirmanımız

Yazık vallahi yazık; yok izahı olanın
Kırılmış umut dalı, sancılı her yanımız

Nedendir be, ey ceylanım ah neden?
Günün geçmiyor bak, kederlenmeden...
.........Dönen döngü : Yap boz; ne sandın ki sen?

Mustafa CEYLAN

-------------------------------------------------------------------
ŞİİR: (GÜLCE-Gülistan)
(Hece:7+7)
(Aruz: Fe’ûlün / fe’ûlün / fe’ûlün / fe’ûl)