yüreğime ram oldun ey ; aşk
gözlerimde yaşlarım köz olüp sönsün
yarama katran sür ey yâr ; sarıya kessin içim dışım
aşk ile çarpan bu yürek ta kökünden sökülsün .
sazlar dile gelsin meşâleler yakılsın
ahraz kalbim bir bilsen tüm şarkılar bana hüzzam
asla ah etmem edersem tutulsun ağzım dilim
söyle artık söyle nerdesin yâr
hatasız kul olmaz hatamla sevmedin yâr
sensiz hep yar/ım sol yanım



yağmur ve kar
havada buluşup yere düşmeden eriyor
kardelenle güneşin buluşması gibi
vardır her şeyin bir keffâreti
aşkın yolları sarp ve kayalık bana hep çıkmazı çıktı
kadere yükledim
bütün gelmişimle geçmişimin vebâlini günahını

gözlerinden ve yüreğinden sürgün edildiğimden beri
ellerimde kırılan kadehlerin içsel hesaplaşmasının çığlıkları var

adımlarken ıslak kaldırımları bedenim kızgın çöllerde gezer
sana meftün yanar bu canım
gözlerin gözlerime hicret
silüetin uzaklarda serap gözlerimde vâha
gün güneşe aşık gece yıldıza sırnaşık
her şeyin keffareti var aşk/ınkide nâr olup yanmak/
nefesini ateşle alıp vermek güneşte kavrulmak
kalbinden hissetmenin adı aşk
kül olmak ebedi nâra yanmanın adı aşk ..../









nurcihan*