Bu gün
Pazar ertesi
Parasız gezdiğim şubat ayının dokuzu
Takvimlerin,üç kuruşa satılanları
Tek dal sigara aldığımda
Çok param var deyip,nasıl güldüğümü hatırlattığı bir gün

Bu gün
Kalabalığa karıştım
Kime baksam kendimden bir parça
Yine de çok farklıyım her birinden
Herkes ışık yandığında
Bense arabalar durduğunda geçiyordum

Bu gün
Toprak kokusu
Naylonla örtülen damlar yok
Yağmurun parçalandığı kaldırımlar
Çıplaklığın betonda gizlenildiği
Marka şemsiyeli beyfendiler,hanfendiler var

Bu gün
Söktüm okumayı
Dağların yalnızlığına kalemimi
Parmaklarımı tetiğine asmıştım yıllarca
Alışmak zor,farkında olmayana
Nefes nefese kalsam da heceliyorum
Bu şehrin duvarlarına yazılmış solculuğu
Yüreklere kazılmış altmış sekizleri

Bu gün
Polis kimliğimi sordu
Kaçmak istedim ama
Kendimle sevişmiş gibi elim ayağım birbirine dolandı
Uzatırken kimliğimi
Gözlerindeki ölmüşlüğü gördüm

Bu gün
Fark ettim
Herkesin koynunu kemirenin,bileklerimde olduğunu
İşgale uğramışım her tarafım harap
Çok ta yabancıymışım kendime
Bu gün
Fark ettim
Yaşadıklarımın şiir olduğunu

(POYRAZ)