Günlerden pazar ;
İçimde dindiremediğim ne çok acı var
Gurbet kova kova hicran taşıyor her gün yüreğime
Aslında çoktan ölmüşüm çoktan hiç kimse farketmedi
Titrer sensiz gönül bahçem ,
Dindiremediğim bir kâtre-i hüzün taşıyor cam olmuş yüreğim
Yar sensiz dokunamadım o dam boyu sarmaşığımıza
Buz mavisi dolanmış şebin gülüne
Sen yokken şarkılar söylerim yıldızlara
Şebi yelda olur gözlerin ,bakar uzaklardan
Ay burda hep dolunaydır
Biraz sensizlik ,biraz hüzün makamıdır ,
Çaresizlik doluyum yine bu gün .



Hey !
Yalnızlık yine ıslattın kipriklerimi
Sürdün nemi yeşil gözlerime
Griye boyadın yine bugün beni ..
Benim sızlayan diğer bir yanımsın benimle yaşarsın hüzün
Günlerden pazar
Ve ben balkondan bakıyorum çimenlere sarı ve yeşil renkler düşmüş



Bir güzel kuş ;
Bahçemdeki bankın üzerine konmuş yalnızlığa alışmış ..
Belkide benim gibi, kiprikleri hep ıslaktır
Gözleri nemli -nemli hüznünün rengi onunda gridir burda
Kanatları yaralıdır
Ayakları sağlam bassada bastığı yeri - asla yurdu gibi benimsemez

Gönlü kırık gurbette düşmüş yaralı bir ’,kuş/muş ,
"O da
Benim gibi "yalnız ,bir kuş burda ....//




nurcihan