ben gitmeliyim bu diyardan
geçmeliyim anadan yardan
bir bardak rakı içmeliyim handan
demem o ki affetsin beni yaradan
aklı selim değilim bitmez bu isyan
daha yeni içtim yumurtayı rafadan
hiç bıkmaz usanmazım ben sabahtan
korkarım ilerleyip giden şu zamandan
korkmaz mısın ölümden azıcık ucundan be adam
korkarım ben ölümden ayıracak diye alışkanlıklarımdan
ben gitmeliyim üç beş ağacın gölgesinden akan bir pınara
kurmalıyım bir masa ayakları tahtadan
bir geviş fıstık, açmalı şarabı arkasından
yeni olsun şarap az değsin gönlüme
beyhude geçti bunca sene
bunca satır bir masadan
yazdım yine yatağıma yatmadan
kalktım henüz yeni bir rüyadan
uykum ne olacak
var mı bir rüya bana
az sonraki zamandan
kudreti sonsuz olan
bir hayıflanma var aşağıdan
ne bu hal ne bu düzen
sen değil misin kainatı süzen
çok oldu bir birini üzen
hani sendin herşeyi düzelten
ben sadece aracıyım
elçiye zeval olmaz zanlımca
kudretini göster her canlıya
bir kadeh şarap içtim de dile geldim
banane ki ben kişiler için eldim
düşündüm de büyüklük bende kalsın
cezam varsa çekerim
söz benim yazarı
inceden vururum kadehe
sonra kaçarım kuytulara
ne kadar yanacaksam yanarım
uzun boylu değilim o kadar
isyan gibi bir sayfa name
aslında dokunmaz bunlar benliğime
ben değilim bu
bana ait değil aslında bu sahne
belirtim bana düşeni
bırak sen ben düşünürüm beni
yazarım işte senli, benli
ben bilirim seni
saat sıfır sıfır yedi
gitme zamanım geldi