Gidişinin üçüncü gecesiydi
Buz gibi saplanmıştı yokluğun
Üşütüyor du yoruyordu, yakıyordu
Odamın tavanında hayalin asılıydı
Üç gündür gözümü kırpmadan izliyordum
Kapıma asılan ekmekler küfleniyordu
Mutfağın musluğu açık kalmış akıyordu


Uyursam çıkarsam odadan dışarı
Hayalin de giderse ölürdüm biliyordum
Hem dışarıda yağmur vardı soğuktu
Hem karıncalar yolumu kesebilir di
Hem havalar hastaydı verem di
Üç günlük uykusuzluk dediğin neydi ki
Bahane değil bütün bunlar gerçekti


Karda açan kardelen oldun
Sımsıcak bir merhaba ile geldin
Artık bırakmam seni
Aynı saksıya ekilmiş iki çiçek olsak
Köklerimizi salsak hiç ayrılmasak
Yaprakların yapraklarıma değse


İçim gıdıklansa kendimden geçsem
Evin hanımı gelip bizi okşasa
Işıklar kararınca sana sarılsam
Sım sıkı deli gibi sarılsam uyusam
Kolların da üç gece uyanmasam
Uyusam uyusam hiç uyanmasam

İbrahim KANDAMAR
26.01.2015