Güneş tutsaktı gülüm, doğumuna ezelden
Seninle aydınlandı, karanlıklar tez elden
Nuruyla nur yüzlü; nur damlatır nur sözlerin
Cennetin yollarına bağlı ayak izlerin
Buz bulanık dünyanın, güzide misafiri
Rahmetinden nasiptâr; müslümanı, kafiri
Mâsivâda bir gülsün, bir gülsün mâverâda
Ne bahtiyardır seni gören gülüm rüyada
Ah her reşhâda sen her rayihâda yine sen
Senin için hazırdı ölmeye her hür beden
Bu derûni sevdayla, ’Ensar-ı Muhacirin’
’Bağlandı bir bir kutlu halkasına zincirin’
Nice sıkıntı, elem, sarmıştı dörtbir yanı
Müşriklerin ezaları ah dondurmuştu kanı
Kutlu dava cehdinle, atlatıldı her zorluk
Gülüm ancak aşkınla, kazanılırdı kulluk
Öksüzdü kelimeler, garipti sensiz kalem
Damla damla nurunla, uyandı suskun âlem
Buram buram şiirde; ’gülün terennümüdür’
Bu Asr-ı Saadet-te, çölün terennümüdür
Yokluğun hicran dolu, ağlıyor gülüm zaman
İnsanlığın içinde, sen en büyük kahraman
Güneş tutsaktı gülüm, doğumuna ezelden
Seninle aydınlandı, karanlıklar tez elden...

Şubat/2015

Furkan Selçuk Soylu