Sonum sonsuzluğum yine yitirmekdeyim kelimeleri
Kimliği kayıp fikirlerim sen olmayı emrediyor şimdi
Ilık esen sabah rüzgarı gibi üşütmüyor da artık hasretin
Sade sol yanıma değil ruhuma işleyip öyle yaşıyorum seni

Taze bir ekmeğin sıcaklığına erişmese de hayat
Mazisinde seni bulunduran saatlerle hatırlıyorum
Hayata dair yüreğimi ısıtan mutlu dilimleri
Artık fazlasında değilim seni böyle yaşamakla da iyiyim

Her ne kadar uzaktan bakana hasta görünsem de
Tabibin harcı değil görünenin devası
Belki sefil bir duruştur halim, kabul
Ama aşk kendinden başka zenginliği kabul ettirir mi

Herkesin dili döndüğünce yorumladığı hikayede
Kahraman gömleği benim üstümde
Ve yorumlayan her ne kadar bu sonu istemese de
Kalemin sahibindedir sonun takdiri

Ve razı olmak düşer herkese en çokta yüreğime
Nasip bu imiş demek belki çok basit bir cümle
Ama içine hapsettiği o umudu
Başka bir cümle buldurur mu?