Gençlikten medet ummak, ihtiyarın işidir
Sızlanmaya başlamak, gençliğin gidişidir
Hatıralar çok şeyin, terennüm edişidir
Elden bir şey gelmezse, dile vurur bu yaşta
Şu çaresiz benliğim, kendisiyle savaşta.

Tamiratı ne mümkün, harap oldu virane
Lâfa kilit vurulmaz, kimi diyor divane
Duymazlıktan gelsem de, kalamazdım bigâne
Kısraklaşan duygular, ruhumla hep yarışta
Şu çaresiz benliğim, kendisiyle savaşta.

Kurt köpeğe ram olmuş, sözü çare etmiyor
Üç ileri bir geri, yollar çabuk bitmiyor
Ne kadar çabalasam, hız kesildi gitmiyor
Kalp atışım hızlandı, adımlarım yavaşta
Şu çaresiz benliğim, kendisiyle savaşta.

Ey âdemler zamanla, dert size de gelecek
Alay eden bakışlar, bir gün size gülecek
Kim bilir bu garibim; nasıl, nerde ölecek?
Adım hatırlanacak, dikili iki taşta
Şu çaresiz benliğim, kendisiyle savaşta.

Yine aynı sevdayla, ateşlerde yanıyor
Eskiyi yâd ederek, geçmişini anıyor
Bilmez ki kabuk tutmaz, yaraları kanıyor
Elden geri kalmayıp, olmak ister en başta
Şu çaresiz benliğim, kendisiyle savaşta.

Necati’yim pişmanlık, fayda etmez zardayım
Kümeleşmiş derdimi, çekemedim zordayım
Eksisi artısıyla, zarardayım, kârdayım
Ömrüm bahar görmedi; ya ayazda, ya kışta
Şu çaresiz benliğim, kendisiyle savaşta.

Necati OCAKCI
21.01.2014
ANTALYA