Ayı postu

Yok,her şey yalan demek ile olmuyor,
Pili bozulmuş kalp eskisi gibi çarpmıyor,
Ara sıra tekliyor,
Sadece cesaret,geleceğe doğru itekliyor.

Kulak tıkamak gerek,çatlak seslere,
Rahatsız edici çünkü,
Tahammülümüz yok,kokmuş nefeslere.

karanlığa ilk adım güneşten,
Bıkmış ay,yıldızlar ile öpüşmekten,
Ademler bahseder hep edepten,
Kaç fakir hayal kurar bilir misin?
Kuru ekmekten.

Ayı postundan mont yapar girer içine,
Tamam hayvanlığını verelim cahilliğine,
Peki o zaman,
Hayvan gibi davranmaları niye?
Hayvanları koruyarak,
Katkı yapalım dünya adaletine.

Söz sözü çağırır,
Kavga çıkartır,
kimi zaman kelle uçurur,
kimi zaman dudağa kondurur.
kimi zaman kudurtur,
Söz ustasında,
Dil damağın mutludur,
Vesselam.

Yeterki ayı postuna bürünmesin insan görünümlü ayılar
o zaman ayıların aymazlığından hiç kurtulamaz sokaklar
mayasında neler varsa onu işlermiş hayvanı beşer
şaşırır kalır
yüreğine sağlık

derin bir bakış güzel kurgu muhteşem bir anlatım vardı şiirde dost kutlar sevgiler sunarım...

Şiirde anlamlı ve okunasıydı vesselam mellim..........
Alkışlıyorum kalemini
Yüreğin var olsun
______________________________________Saygılar selamlar