Bana bir coğrafya çiz arkadaş
Cinsiyet ayrımı ve sınırı olmayan
Adem ile Havva’nın çocuklarından ibaret

Döl vermesin kısır kalsın şeytan bezirganları
Tanrının laneti tenlerinde yafta kalsın
Ruhu iblis nefsi pis insanlar
Kıraç topraklarda kendi lavlarıyla yansınlar
Kabul görmesin aç bir böceğin midesi bile

Her çocuğu bir umay alsın kanatlarının altına
Korkudan titremesin ipekten yürekleri
Her tokatta öfke kusmasın insanlığa
İğrenç eller gezinmesin teninde

Umarsız kalmasın bir kadın
Mor renk olmaktan çıksın yanaklarında
Gülden gülücükler yakışır çünkü cennetin dişisine
Can kırığı değil papatya kokusu yaraşır narin ellerine

Çok mu zor insan olmak
Nefret yerine sevgiyi aşkı mihenk taşı yapmak
Vicdana nakış nakış hüsnüniyeti işlemek
Utanç ve günahla değil
Başın dik onurunla yaşamak

İlahi bir mektup ayet mi gerekir varlığın için
Cehennem korkusuyla suya sabuna dokunmadan
Sineye çekmek haksız tiranların zulümlerini
Fetvasını kendin veremiyor musun
Yargıcı olamıyor musun merhametinin

O zaman yaşama öl git kahrolası dünyadan
Öldün diye ağlamam
Ağıtta yakmam ardından

Dilek USTA.