20
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
1672
Okunma

KOÇAKLAMA-
Halk Edebiyatı nazım türlerindendir. Kahramanlık ve savaş konularını işleyen şiirlere verilen addır. Kucaklamalarda yiğitler övülür, savaşlarda gösterilen kahramanlıklar dile getirilir. Genellikle onbirli hece vezniyle söylenir. Sekizli hece vezniyle de söylenen şekilleri vardır.
Kafiye düzeni: ilk dörtlükte, ilk üç mısra birbiri ile kafiyeli olur, dördüncü mısradiğer dörtlüklerin dördüncü mısrası ile kafiyelenir veya ilk dörtlüğün birinci ve üçüncü mısrası birbiri ile kafiyeli, ikinci ve dördüncü mısrası da kendi arasında kafiyelidir. Diğer dörtlüklerde ilk üç mısra kendi arasında kafiyeli, dördüncü mısralar ise ilk dörtlüğün dördüncü mısrası ile kafiyelidir. Bu duruma göre koçaklamanın kafiye şeması şöyle çıkarılabilir: aaab veya abab — cccb — dddb — eecb
-VATANI VERMEM-
Sulanma boşuna; ey Ehli Salip!
Son civan sinmeden; vatanı vermem!
İçerim kaynasa dolaşsa kelep
Hilalim sönmeden; vatanı vermem!
Beş vakit Bilal dir, yükselen sesim
İnançla beslenir bitmez nefesim
Susarsa içimde yağmur hevesim
Ezanım dinmeden; vatanı vermem!
Simsiyah bulutlar üstüme ağsa
Başıma semadan belalar yağsa
Sürümü yaylakta çakallar sağsa
Salıma binmeden; vatanı vermem!
Kuşandım pusatı, kendini kolla
En seçkin çerini üstüme yolla
Değişmem ‘’uçmağ’’ı parayla-pulla
Tadına banmadan; vatanı vermem!
Söz verdim Rabbime; tepeme çıksan
Kasırga olup da evimi yıksan
Bela yağdırmaktan usanıp bıksan
Tutuşup yanmadan; vatanı vermem!
İsmail Süklüm
12 ŞUBAT 2015
KASTAMONU
5.0
100% (20)