Baharımda yazımda gülmeden bir gün olsun
Sonu geldi ömrümün, ne yazık hiç gülmeden
Yaşamadan sevmeden, ömrümün baharında
Sonu geldi ömrümün, ne yazık hiç gülmeden.

Mevsimleri yaşarken, ömrümün baharında
Bir gün olsun gülmedim, nedense hayatımda
Mevsimlerden gül açan bir bahar zamanında
Sonu geldi ömrümün, ne yazık hiç gülmeden.

Mevsimlerden yine şu bahar gelse yaz gelse
Neme lazım hiç beni yaz bahar, güldürmezse
Bir gün olsun, yüzlerim gülmeden baharımda
Sonu geldi ömrümün, ne yazık hiç gülmeden

Şu ömrümün sonunda yaz bahar yaklaşırken
Yorulmuşum halimi, durmadan düşünmekten
Ömrüm boyu uğraşıp yüzlerim gülsün derken
Sonu geldi ömrümün, ne yazık hiç gülmeden.

Yüksel der yaz bahar gelse’ de ben gülemem
Boşvermişim hayata gül konca verse sevmem
Hayatımın son vakti desem’ de ben gülemem
Sonu geldi ömrümün, ne yazık hiç gülmeden

10 Şubat 2015
Ahmet Yüksel Şanlı er