Yüreğim eflatun giyimli kadın
Adın sahi adın neydi
Efsun düğümlü gece ilikle tüm rüyaları
Kanat kanat masal kuşları öpsün geceni



Bu geceki öykü...
Saçı sakalına karışmış bir geceye düştü
Bir kadın
Yüreğinden uçurdu tüm kuşları
Kiminin kanadı kırık kiminin de gagasında muştu



Sonra! Ütopyalara uçtu tüm cümleler
İmgeler gönül kuşlarının gagasında sır
Kimine şiir kimine de bir avuç gözyaşı bıraktı
Üstü kalsın dedi
Ya da Alman hesabına bölelim mi acıları
Bir varmış bir yokmuş masal kuşları kanat kanat


Acılarım alacaklı yıllarıma gebe
Binlerce şiirin kuşdili lehçesinde aşk
Bu geceki öykü...
Sensin ya da ben
Haydi! Çöz bu çok denklemli sırrı
Kim bilir! Kaç kere yazıldı kuşdilinde aşk




Arada çocuksu saflığıma takılıyorum
Sahi! Hala saf kalabildik mi?
Yüreğimin şiirine kendimi astığımdan beri
İmgeler küs kaldı bu zamansız ölümüme
Ve şairin zamansız bu ölümüne imgeler küs kaldı



Yüreğime gömdüm ölen tüm çocukları
Binlerce kez gök yırtıldı .....
Yağdı ebabil kuşları
Ve kanatlarına yazıldı sonbahar



Mahmudiye Düzkaya