2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1315
Okunma
Arındım dünde kalan küllerimden
Savurdum bir avuç kalana dek
Ve o en son avucu yüreğine bıraktım
Yüreğinin ateşine emanet.....
Kaç kez gittin belli değil ey! Hercai
Gel desem dönecek misin
Lakin!
Benim sessizliğim ilmektir yüreğinde
önce senin yüreğini astım kendime
Sonra benim ruhumu
Dönsen de bana geri
Ruhsuz bir benden karşılayacak seni
Ne sen dön nede ben sende asılayım
Ben kendi yalnızlığımda kül
Sen hercai yalnızlığında hür kal
Ne çığlığın kirlensin
Nede yüreğin kilitlensin yanlızlığa
Sen hercai menekşe
Bense vefada külüm
Haydi bana gül doğur
Mahmudiye Düzkaya
5.0
100% (4)