Sensiz uyandığım loş sabahlar
Kollarım boşluğu sarıp sarmalar
Gözlerim kara gözlerini arar
Bilemezsin nasıldır sensizliği savmak

Anlar var birden sesine uyandığım
Gaipten geleni gerçek sandığım
Sonrada yokluğuna bakakaldığım
Bilemezsin nasıldır sensizliği duymak

Her gördüğüme günaydın desemde
Ardından rol icabı gülümsesemde
İçimden geçenleri hissettirmesemde
Bilemezsin nasıldır sensizliği sınamak

Yükselen uğultularla kirlensede sokaklar
Çehreyi değiştirir oynayan şen çocuklar
Sevdiğimiz şarkıyı mırıldansada dudaklar
Bilemezsin nasıldır sensizliği solumak

Yalnızlığın soğuk elleri sıkmış boğazımı
Çepeçevre muhasara etmiş dört yanımı
Sorguluyor seninle yaşama alışkanlığımı
Bilemezsin nasıldır sensizliği tadımlamak

Bazen duygularım aklıma galip gelir
Boşverip her şeyden vazgeçesim gelir
İçimden yalnızlığa zincir vurmak gelir
Bilemezsin nasıldır sensizliği avuçlamak

Turan UYSAL
31 Ocak 2015 Miesbach