Usulca seslendim küre-i arza;
Duy, neler duydu da bir sen duymadın!
Fezada ay bile döndü sesime
Sineler duydu da bir sen duymadın!

Yüreğin buz gibi, can yakar ima’n,
Ağlıyorken birden gülüyor siman.
Dillerinde dua, kalplerde iman,
Nineler duydu da bir sen duymadın!

Hançerem kurudu, bozuktur doku.
Kalbime saplanır zamane oku
Çiçekler de dargın gelmiyor koku
Naneler duydu da bir sen duymadın!

Tükenir mecalim bak ağır ağır.
Yığıldı yığınlar, şehirler sağır.
Oysa derlerdi ki; “taş yerinde ağır.”
Haneler duydu da bir sen duymadın!

Sunduğum hikaye sanma “bir kurgu.”
Bu kaçıncı baskı, kaçıncı vurgu!
Zaman tünelinde ses burgu burgu
Seneler duydu da bir sen duymadın!

Sohbetler sığlaştı mevzu hep maldan,
Yürümek doğru mu bu yanlış yoldan?
Alkışlar yükselir biçare kuldan
Sahneler duydu da bir sen duymadın!

05.02.2015