Yarasına değmiş gocunur adam,
Bana enayisin demeyen yoktur.
İçinden dışından düşmanı madam,
Devlet malı deniz yemeyen yoktur!

Ülkemde tutulmuş köşe başları,
Oynatmak mümkün mü köklü taşları?
Yerden de gökten de gelir aşları,
Dürüstlüğü elden komayan yoktur!

Sabah sekizinde keyifler çakır,
Devletin kasası kalaysız bakır,
Sorsan bütün halkın cepleri takır,
Gördüğü deliği yamayan yoktur!

Konuşunca herkes atar, savurur;
Makam verilince dipten kavurur,
Kanun, yönetmelik sorsan kıvırır;
Ney sesi duyunca semayen yoktur!

Devlet kanununa sığınmış başlar,
Azcık sert konuşsak susturur, haşlar;
Hep baştan savarlar çatılır kaşlar,
Herkes bilir amma kınayan yoktur!

Ağa malı ağa malına taşar,
Arada fakirler halinden şaşar,
Hak unutan nefis peşinde koşar,
Yaşarken ölümü deneyen yoktur!

Dursunî söyleme senin neyine,
İltifat yapılır halkın reyine,
Şikâyet ederler beylerbeyine,
Garibe yardımı sınayan yoktur!

Dursun Yeşil –2008