14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1301
Okunma
ayrılık isli bir duvar
düşerken tutunmayı unut
daha yaslanamadan
üstüne yıkılıverir
kayan ellerinden hatıralar
hayalinde sürekli
az buz da olsa canlı kalan
eski ve kirli urbaların
sıkıştığı bir bavulu toplar
şiir yazan adam
yaşıyor gibi yaparken
o gönül senin bu gönül benim
kimin eline dokunsan
bir başka acı bulaşır üstüne
sonunda yaşlanmak var
sallanan zincirim
zamanın ellerinden düşen
kıl tutmaz bir cımbız
bütün kadınlar öyledir
kertenkelenin kopan
kuyruğunu dizlerimde arar
dökülen kirpiklerim mi
suçluluk hissi mi kötü bilmem
ama tavan arasında benden
bütün fazlalıkları atıyorum
artık seni bekliyor cancağızım
yeni aldığım evimin çatısı
Cevap Yaz