3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1378
Okunma
Bir damla kan düştü toprağa
Küçücük parmaklardan sıyrılarak
Sadece anne diyebilen dudaklarından
Bir kılıç çekildi yüreklerimize
Ucu bilenmiş acılarla tanıştık
Bir damla kan düştü toprağa
Ahmerle tanıştı küçük gözleri
Hüznün çıngıraklı sesi yankılandı duvarlarda
Zehrini yüreklerimize akıtan hüzün
Nede çok alıştık sana
Bir damla kan düştü toprağa
Göz yaşına meftun göz yaşına muhtaç
Ey toprak nasıl kabullendin bir bebeğin kanını
Nasıl izin verdin sana karışmasını
Yerine kanla sulanmış filizler çıktı yüreğinde
Bahar çiçeklerinden daha berrak
Çalılardan daha keskin
Buz parçası girdi sımsıcak yüreğine
Bir titremeyle gülüşü soldu gözlerinin
Açlıkla boğuşan ellerin semaya yükseldi
Yerine yağmurlar kapladı gök yüzünü
Ve her yağmurdan önce yüzümüze benzedi kara bulutlar...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
