9
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1133
Okunma
Belki de her yer aynı,
Düşüncelerimden çıktığımda.
Neden büyütüyorsam ezilmişliğimi
Neden kaygılanıyorsam,lambadaki sinekler için?..
Şimdi çok kişilik bir dolmuştan
Ve çok karanlık bir yerinden dolmuşun
başka bir iç dünyaya bakıyorum.
Kader dedikleri bu olsa gerek;
Yarım saattir süregeldiği uykusundan
"Köşede indirir misiniz?" sözüyle uyanıp
İnmesi gereken durağı geçtiğini görmek...
Zaman,karmaşamızla bu kadar sakin geçiyorsa
Sabahları gün ışığını gördüğümüzde
Üzerimizden bir yorgan kayıyorsa
Tenini oyalayarak geçtiğini hissediyorsan
Usulcacık bir çığlıkla
Serin bir su sıçrıyorsa parmak uçlarına
Ve görebiliyorsan bütün ihtişamıyla
Gecenin yıldızları giyişini
Her yer aynı olmaktan çıkar da
Hayat olmayaa başlar,yavaştan...