işte şimdi tam da burada
ben yokmuşum
sen denizlerin eksilen tuzu gibi
acıyı tatmadan
kum tanelerinde eriyip kaybolan ayak izlerinin yalnızlığından
yorgun düşlerin
selamını iletiyorsun

ölümün uğradığı sokaklarda
yüreğin yorgun
ve son sessizliğine şahit olan gecelerden
karanlığı çalıyorsun

gitme diye bağırıyor trenlerini kaybetmiş
garlardan birinde
çığlığın biri

ateşin unuttuğu bacalardan birine yuva kurmuş
hayal kuşu
ki hiç bir düşün yetişemediği gecelerden uyanık atıyor zamanı
omuzlarından...

sen duymadığın seslerden şarkılar arıyorsun
bilmediğin şiirlerden
serseri dizeleri kurşun diye seviyorsun avucunda can çekişen yalan cümlelerde
---

aldım satıyorum
kimliğini kaybetmiş duyguları ,üç beş alkışın
yarası iyi olsun diye

içinden nehirler geçiyor zamanın
su durmuyor...

köprülerin ay’a bakışını görüyorum uzaktan
koşsam
dokunurmuyum
rüzgarın saçlarında uçuşan ateş böceklerinin yazdan kalan gölgelerine

elimin tersiyle siliyorum
birikmiş
bir öfkeyi
uzat diyorum sana
öpeceğim dudaklarından cesedinin içimden sökülen son soluğunda....



----


YILDIZ